Szachy z czarną dziurą

S. Erigayama

Ng Ek Teong

Wśród różnych propozycji odmian szachów można spotkać w Internecie szachy z czarną dziurą. Cztery centralne pola: e4, d4, e5, d5 (rysunek), tworzą czarną dziurę, w której znikają umiejscawiane tam bierki. Każda z nich może jednak wrócić do gry rozpoczynając od dowolnie wybranego wolnego pola, kosztem kolejnego ruchu. Zasady poruszania bierkami są takie jak w szachach klasycznych.

W szachach klasycznych na miano czarnej dziury zasługuje pole d5, które w partii przedstawionej na diagramie, pochłonęło aż 15 bierek. Partia była rozegrana na olimpiadzie szachowej w Manili w roku 1992. Białe straciły na tym polu trzy piony, dwa skoczki, gońca, wieżę i hetmana, a czarnym ubyły trzy piony, dwa skoczki, wieża i hetman. Debiut rozegrano jako obronę skandynawską w wariancie Marshalla (ECO: B01). W końcówce czarny monarcha także wkroczył na pole d5 i partię wygrały białe.