Strefowa ochrona przeciwprzepięciowa

Ochrona przed przepięciami obejmuje:

  1. ochronę przed przepięciami wewnętrznymi (łączeniowe, ziemnozwarciowe, rezonansowe w układzie elektroenergetycznym);
  2. ochronę odgromową, przed skutkami bezpośredniego oddziaływania prądów piorunowych i generowanych przez nie szkodliwych dla urządzeń impulsów elektromagnetycznych.

Ochrona odgromowa dzieli się na:

  1. zewnętrzną - tworzą przewody i elementy przewodzące odprowadzające prąd piorunowy do ziemi;
  2. wewnętrzną - związaną z ograniczeniem przepięć dochodzących do urządzeń.


Rys. Ogranicznik przepięć w linii nN po zadziałaniu (Apator)

W ramach ochrony zewnętrznej rozróżniamy:

W danym obiekcie wyróżnia się strefy, w których ze względu na rodzaj zainstalowanych urządzeń dopuszcza się przepięcia o określonej wartości szczytowej (wykres).

Ochrona wewnętrzna ma na celu całkowite wyrównanie potencjałów między wszystkimi instalacjami wewnątrz budynku.

Dla sieci 400/230 V w normie PN-IEC 60364-4-443 wyodrębnia się cztery kategorie przepięć wymaganej wytrzymałości udarowej.


Przeznaczenie i miejsce instalacji ograniczników

KlasaStopieńPrzeznaczenieInstalacja
A-Ochrona przed przepięciami atmosferycznymi i łączeniowymiLinie elektroenergetyczne nN (rys)
BIOchrona przed bezpośrednim działaniem prądu pioruna, przepięć atmosferycznych i łączeniowychMiejsce wprowadzenia instalacji do budynku, rozdzielnica główna, złącze
CIIOchrona przed przepięciami atmosferycznymi indukowanymi, łączeniowymi przepuszczanymi przez ograniczniki klasy BRozdzielnica główna, podrozdzielnica, rozdzielnica piętrowa lub tablica rozdzielcza
DIIIOchrona przed przepęciami atmosferycznymi indukowanymi i łączeniowymiRozdzielnica piętrowa, mieszkaniowa, gniazda wtykowe

Dla przepięć atmosferycznych i łączeniowych uwzględnia się wymagania dotyczące poziomów odporności urządzeń na działanie:


| www.purand.pl |