wg: PN IEC 60050-826: Międzynarodowy słownik terminologiczny elektryki. Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych, IEC 60050-195: Uziemienia i ochrona przeciwporażeniowa, IEC 61140: Ochrona przeciwporażeniowa. Wspólne aspekty instalacji i urządzeń.
Przyłącze elektryczne
Odcinek podziemnej lub napowietrznej linii elektrycznej, łączący zewnętrzną sieć zasilającą ze złączem instalacji elektrycznej.
Instalacja elektryczna obiektu budowlanego (ang. electrical installation of a building)
Zespół współpracujących ze sobą urządzeń elektrycznych o skoordynowanych parametrach technicznych, przeznaczony do doprowadzenia energii elektrycznej z sieci rozdzielczej do odbiorników nN. Początkiem instalacji elektrycznej są w instalacjach nieprzemysłowych zaciski wyjściowe wewnętrznej linii zasilającej (wlz) w złączu.
Złącze instalacji elektrycznej (ang. origin of an electrical installation)
Miejsce zabezpieczenia i połączenia instalacji elektrycznej odbiorczej z przewodami linii sieci rozdzielczej (przyłącza). Także miejsce podziału własności między dostawcę i odbiorcę energii. W zakładach przemysłowych złącze może znajdować się po stronie napięcia wysokiego. Instalacja elektryczna odbiorcy może mieć więcej niż jedno złącze
Wewnętrzna linia zasilająca (wlz); obwód rozdzielczy (ang. distribution circuit)
Linia łącząca instalację odbiorczą ze złączem. Obwód zasilający rozdzielnice, z których są zasilane obwody odbiorcze.
Instalacja odbiorcza; obwód odbiorczy (ang. final circuit, USA - branch circuit)
Część instalacji elektrycznej, obwód, do którego są przyłączone bezpośrednio odbiorniki energii elektrycznej lub gniazda wtyczkowe.
Rozdzielnica, tablica rozdzielcza (TR) (ang. switchgear)
Zespół urządzeń elektrycznych o skoordynowanych parametrach, złożony z aparatury łączeniowej i zabezpieczeniowej, przewodów, elementów izolacyjnych oraz konstrukcji mechanicznej oraz osłonowej; przeznaczony do rozdziału energii przy jednym napięciu znamionowym.
Odbiornik energii elektrycznej(ang. current-using equipment)
Urządzenie przetwarzające energię elektryczną w inną postać energii.
Napięcie dotykowe (rażeniowe) UT (ang. touch voltage)
Napięcie między częściami przewodzącymi podczas ich równoczesnego dotknięcia przez człowieka lub zwierzę.
Napięcie dotykowe (spodziewane) UST (ang. prospective touch voltage)
Najwyższe napięcie dotykowe przewidywane w instalacji elektrycznej przy uszkodzeniu izolacji, gdy wartość impedancji jest pomijalna. Oznaczane symbolem UD lub UST.
Napięcie dotykowe dopuszczalne (długotrwale) UL (ang. conventional touch voltage limit)
Najwyższa dopuszczalna wartość napięcia dotykowego, które może długotrwale występować w określonych warunkach.
Prąd obliczeniowy IB (ang. design current)
Prąd przewidywany w obwodzie elektrycznym podczas normalnej pracy. Uwaga: oznaczenie IB stosowane jest także dla prądów rażeniowych i prądów zwarciowych wyłączeniowych.
Obciążalność prądowa długotrwała IZ (ang. continuous current-carrying capacity)
Największa wartość skuteczna prądu, który może płynąć długotrwale w określonych warunkach bez przekroczenia temperatury dopuszczalnej.
